Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Άρση του καμποτάζ: ένα κατάλοιπο της Μεταπολίτευσης ECONOMIST ΙΟΥΛΙΟΣ 2011

Η κωλυσιεργία της μη άρσης του καμποτάζ στο χώρο της κρουαζιέρας προκαλεί αίσθηση για το έλλειμμα πολιτικής βούλησης εκ μέρους της κυβέρνησης για την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών. Έλλειμμα που στην προκειμένη περίπτωση κοστίζει ακριβά στην ελληνική οικονομία, ιδίως δε στο νησιωτικό χώρο που ήδη υποφέρει από το έλλειμμα πολιτικής περιφερειακής ανάπτυξης.

Το καμποτάζ απαγορεύει σε ξένες εταιρίες κρουαζιερόπλοιων (με ξένη σημαία) να επιβιβάσουν και να αποβιβάσουν κόσμο στην Ελλάδα, παρέχοντας αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών από πλοία ελληνικής σημαίας και ελληνικής πλοιοκτησίας. Στην περίπτωση της κρουαζιέρας το προστατευτικό για τα ελληνικά πληρώματα καθεστώς του καμποτάζ που ισχύει στην Ελλάδα προβλέπει ότι κρουαζιερόπλοια οποία έχουν υψωμένες σημαίες τρίτων χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να παραλάβουν και να αποβιβάσουν έναν επιβάτη-τουρίστα στο ίδιο λιμάνι εντός της ελληνικής επικράτειας.

Αποτελεί ένα κατάλοιπο της Μεταπολίτευσης καθώς παρότι είναι μια καταφανής στρέβλωση στη λειτουργία της ακτοπλοΐας και ιδίως της κρουαζιέρας, οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις δεν προχώρησαν ποτέ δραστικά σε μια αλλαγή νομικού καθεστώτος. Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν προσπάθειες, στην περίοδο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που προσέκρουαν στη λυσσώδη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς. Άλλωστε ανάλογη εικόνα υπήρξε και σε άλλες περιπτώσεις προσπαθειών για διαρθρωτικές αλλαγές όπως στις ΔΕΚΟ και στο χώρο των πανεπιστημίων.

Το ζήτημα τέθηκε εκ νέου στο προσκήνιο λόγω της πρότασης του Αντώνη Σαμαρά, στο πλαίσιο των 23 μέτρων-ανάσα για την ανάπτυξη που διατύπωσε το Φεβρουάριο του 2010, για άμεση και πλήρη άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα. Μια πρόταση με μηδενικό δημοσιονομικό κόστος που υπολογίζεται ότι μπορεί να συνεισφέρει περίπου 1 δις ευρώ στην ελληνική οικονομία ετησίως, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία. Δυστυχώς και πάλι οι κομματικές αγκυλώσεις και οι παλινωδίες της κυβέρνησης κόστισαν άλλη μια τουριστική περίοδο. Το ΠΑΣΟΚ επέλεξε καθυστερημένα, εν μέσω της τουριστικής περιόδου του 2010 να φέρει, στο πλαίσιο των διαρθρωτικών αλλαγών που συμπεριελήφθησαν στο Μνημόνιο, μια εν μέρει άρση του καμποτάζ στην ακτοπλοΐα. Ο χρόνος που επελέγη για αυτή την πρωτοβουλία ήταν εκ των πραγμάτων ακατάλληλος καθώς έδωσε την ευκαιρία στα συνδικάτα που αντιτίθενται στην κατάργηση του καμποτάζ να αντιδράσουν έντονα στα λιμάνια προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στην τουριστική κίνηση και τον εφοδιασμό των νησιών. Παράλληλα, μια καθοριστική πρόβλεψη της ρύθμισης που έφερε η κυβέρνηση, η υποχρέωση των εταιρειών κρουαζιέρας να συνάπτουν τριετείς συμβάσεις με το ελληνικό δημόσιο, αποτελεί ένα κρίσιμο εμπόδιο για την πρόοδο της άρσης του καμποτάζ.

Η χώρα απώλεσε το 2010 μια σημαντική ευκαιρία για την προσέλκυση σημαντικού τμήματος της αγοράς της κρουαζιέρας στη Μεσόγειο, παρότι υπήρξε το παράθυρο ευκαιρίας λόγω των αναταραχών σε όλη τη Βόρειο Αφρική, λόγω αυτών των γραφειοκρατικών ρυθμίσεων. Είναι καιρός, υπό το βάρος της αφόρητης οικονομικής καχεξίας της χώρας μας, να παρακαμφθούν αγκυλώσεις και μικροσυμφέροντα και να υπάρξει μια ουσιαστική τομή σε ένα προνομιακό χώρο όπως είναι ο τουρισμός. Με δεδομένο ότι η κρουαζιέρα αφορά ποιοτικό τουρισμό με υψηλή κατά κεφαλή δαπάνη, είναι απαραίτητο να γίνουν όλες οι απαραίτητες ρυθμίσεις και διευθετήσεις που θα καταστήσουν την πατρίδα μας σημαντικό προορισμό για την κρουαζιέρα.